Gedachten, herhalingen, emoties; zowel positieve als negatieve, pijn, oud verdriet, beperkende overtuigingen…het loopt continue door elkaar heen in je gedachten. Heel de dag door. Bewust en onbewust.
Op orde krijgen lukt zeer lastig of niet, zolang je je daarvan onbewust bent. En zolang je blijft ontkennen. Dat ontkennen, is het meest hardnekkige, lastige onderdeel van de Gedachten-Kracht. Omdat je onbewust-ontkent. Je ego-laagje zit er omheen als een soort bescherming en dat houdt je onbewust in de ontkenning. In een soort verdoving.
Met je eigen Gedachten-Kracht wordt bepaald hoe jouw leven wordt gevormd. Je bent wat je denkt! Omdat het meeste wat je denkt onbewust is, creëer je dus ook onbewust een leven wat je eigenlijk niet meer wil.
Ontkennen van je ‘tekortkomingen’: Je ego-energie vaart er wel bij!
Niks mis met een beetje ego energie! Je hebt je ego als criticus nodig. Daarmee heeft het ego o.a. een beschermende functie. Alles goed vinden en over je heen laten komen is niet goed. Het gaat om de juiste balans. De Yin-Yang in je bewustzijn. In onze westerse maatschappij is de Yin-Yang nogal uit balans waardoor bij veel mensen de ego-energie de overhand heeft.
Kijk naar jezelf!
Hoe ontdek je sabotagemechanisme?
Door je spiegels te erkennen.
De spiegels die je dagelijks confronteren met je eigen zijn.
Je diepst verscholen ‘IK’.
Wie of wat veroordeel je? Aan wie of wat erger jij je? Let eens een aantal dagen op jezelf, je gedachten en je oordelen over anderen. Met andere woorden, let eens op je gedachten over situaties buiten jezelf.
Tijdens het autorijden, tv kijken, communicatie met je geliefden thuis, bij het boodschappen doen, je gedachten zijn continue in beweging en aanwezig. Je (onbewuste)gedachten in deze situaties maken je blij, emotioneel, boos, geërgerd, enzovoorts. Dat komt omdat je gedachten uit je onderbewustzijn komen en al naar boven komen ploppen voordat je zelf hebt bedacht dat je gaat denken. (ehhm..snap je?)
Lading
Gedachten zijn sneller dan het licht. Maar, omdat je gedachten uit je onderbewustzijn komen, nemen ze een lading mee. De lading die er nog op ligt; emotie, pijn, vergeten herinneringen. De beschermingsfunctie van je ego-energie is de ontkenning. Je wilt het niet voelen. Voor korte tijd is dat prettig, maar deze energie kan jarenlang, zelfs levenslang je leven bepalen.
Omdat het vergeten dingen zijn, wil het niet zeggen dat deze uit je systeem verdwenen zijn. De lading, de emotie is er nog steeds. Zowel de fijne als minder fijne dingen. Bij de fijne dingen heb je er geen ‘last’ van. Fijne dingen spiegelen o.a. bewondering. Wat bewonder jij bij wie en waarom? Ga er maar vanuit dat wat jij bewondert bij iemand, jij dat ook in je hebt (wellicht zelfs meer of nog beter) maar je bent nog niet aan het ontwikkelen of uitvoeren hiervan toegekomen. Dus ook bij bewondering is er werk aan de winkel!
Ik zal je proberen uit te leggen hoe je van de dingen waar je wel ‘last’ van hebt, maar waarvan je niet weet dat het er zit, op een simpele manier af kan komen. Dat is een mooi stukje zelfheling.
Het begint met ‘bewustwording’. Erkennen dat het er is. Dat gebeurt dagelijks via spiegels.
Voorbeeld
Is iemand die altijd ‘haantje de voorste is’ jouw favoriete medebezoeker op een feestje of je grootste ergernis? Wat vind je van die grote mond, die aandachttrekkerij?
Het gedrag dat je triggert betekent niet dat jij ook haantje de voorste bent. Het zou wel eens iets heel anders kunnen zijn dan wat jij in de eerste instantie bedenkt. Aangezien jij in de ontkenning leeft, is datgene wat je in de eerste instantie triggert alleen maar een uitwijkmanoeuvre van je ego om niet te hoeven voelen, om alles bij het oude te laten en niet te hoeven veranderen.
Probeer eens door te voelen naar die persoon. Waarom zou hij/zij zo doen? Uit onzekerheid? Aandacht nodig om erkenning? Wil deze persoon hiermee laten zien dat hij/zij heel erg betrokken is bij de feestganger waar jullie op bezoek zijn? Of zou deze persoon zichzelf overschreeuwen om zijn/haar eigen angst/pijn/onzekerheid van dat moment niet te hoeven voelen? Het maakt eigenlijk niet uit. Het gaat namelijk niet over die ander, het gaat over jou.
Het gaat over jou!
Niet het gedrag van de ander is datgene wat je triggert, maar de pijn die jij onbewust van die persoon voelt. De moeilijkheidsgraad is dat je het gedrag van die persoon bewust ziet, maar de onbewuste pijn níet ziet.
Je vòelt wel de onbewuste pijn.
Begin je het te begrijpen?
Nog een uitleg.
Wanneer we in de spiegel kijken zien we met onze ogen ons spiegelbeeld. We denken daarmee precies te zien wie we zelf zijn. We denken dat een ander ons ook zo ziet. Maar dat is niet zo! Vraag aan iemand hoe hij/zij jou ziet. Iedereen ziet jou weer anders. In ieder geval anders dan hoe jij jezelf beschrijft.
Hoe komt dat? Kijken is niet alleen zien met je ogen, maar is ook voelen. En kijken vanuit jouw ogen is echt anders dan kijken vanuit de ogen van iemand anders. Niemand ziet iets hetzelfde zoals jij het ziet. Er zit altijd een stukje kleur of ruis bij. Die kleur of ruis komt o.a. vanuit je onderbewustzijn, je gevoel, je emoties, je ervaringen, uit je verleden.
Zo ook wanneer iemand jou een spiegel voorhoudt door zijn gedrag. Je denkt iets te zien, maar het blijkt iets ander te zijn dan wat je in de eerste instantie dacht te zien.
Vaak krijg ik de vraag: “Ik vind mijn collega irritant omdat hij/zij er de kantjes vanaf loopt. Wat zegt dat over mij gezien vanuit het ‘spiegelen?’ Ik doe altijd mijn best en loop er nooit de kantjes vanaf. Dat spiegelen klopt niet. Hoe zit dat?”
Het gaat om wat je voelt!
Het gaat niet om het feit ‘de kantjes er vanaf lopen’ maar het gaat om wat jij erbij VOELT. Onmacht? Irritatie? Wat voor irritatie dan? Of vind je het oneerlijk?
De spiegel is datgene wat jij voelt en niet wat je ziet! Er zit dan onmacht, frustratie of onrecht in je. Ga op onderzoek uit waar of waardoor dat gevoel is ontstaan. Het is alleen maar de pijn die in deze situatie wordt aangeraakt. Je collega is zelf verantwoordelijk over haar werk en haar leven. Daar kan jij niets mee, mits je haar leidinggevende bent natuurlijk.
En daar komt wellicht een oplossing boven drijven. Is het wellicht de hoogste tijd dat je jezelf een schop onder je kont geeft?
Want, waarom ben jij geen leidinggevende? Is dat misschien dan je frustratie? Tijd om stappen te ondernemen om leidinggevende te worden? Een cursus of opleiding te gaan volgen? Een gesprek aan te gaan met je baas? Een andere baan te zoeken waar je kan promoveren en zal worden gewaardeerd? Coaching nemen om je onzekerheid weg te werken?
Schop onder je kont
Triggers van anderen zijn schoppen onder je kont om aan jezelf te werken. De hoogste tijd om iets te gaan ondernemen! Je kan op twee manieren reageren: je blijven ergeren of aan jezelf werken.
Zolang je jezelf blijft saboteren (eraan ergeren) zal je mensen en situaties op je pad krijgen die je triggeren! (nòg meer ergeren!) Je kan blijven zeggen; Zij doet zo stom, ik niet. Maar is dat werkelijk zo?
Besef; Je kan een talent, een kracht of een emotie alleen voelen als jij het ook in je hebt. Dat is energie. Je hebt op dat punt dezelfde frequentie. Daardoor herken je het. Het zegt niet dat jij ook zulk gedrag hebt, het zegt alleen maar dat er een oude pijn wordt geraakt..
Dat is de trigger! Niet het gedrag, maar de herkenning van de onbewuste pijn! Het is ook jouw pijn. Het enige verschil is dat jij het op een andere manier uit. Bijvoorbeeld door een muurbloempje te zijn. Het tegenovergestelde van de ‘aandachtvrager’. Omdat iedereen anders is, uit iedereen zich ook anders, maar we hebben wel met dezelfde pijn te dealen.
Wanneer iemand ‘veel aandacht vraagt’ vanuit de emotie ‘ik heb erkenning nodig’ en jij hebt helemaal geen erkenning nodig, dan zal jij niet getriggerd worden door het gedrag van deze persoon.
Wanneer iemand ‘veel aandacht vraagt’ vanuit ‘eenzaamheid’ en jij hebt te dealen met de pijn ‘eenzaamheid’, dan zal het gedrag van die persoon jou zeker triggeren door ergernissen, boosheid of wat dan ook.
Ontdek de lading
Kortom, het gaat niet om het gedrag van de ander, maar om de lading die eronder ligt. Probeer daar maar eens achter te komen. Daar heb je de ander niet voor nodig. De ander was alleen een spiegel om je emotie naar boven te halen. Om het je ‘te laten zien’.
Zodra jij echt en eerlijk naar jezelf durft te kijken, kan je gaan voelen wat je zo van slag maakt. En zodra je weet wat dat is, kan je eraan werken.
Alle heling begint bij bewustwording
Bewust worden dat het er is, wat het ook is. De volgende stap is acceptatie. Zolang je niet accepteert dat het er is blijf je in de ontkenning (datgene wat je ego heel goed kan) en blijft de emotie bij je. Dan blijven mensen en situaties deze emotie spiegelen.
Hoe kan dat?
Omdat het in je energie zit. Alles is energie. En dat wat jij bent in de energie, dat trek je aan. Gedachten-Kracht. Zo creëer jij je eigen leven.
Je kan het helen door te ontdekken welk oordeel je aan een ander geeft. Misschien denk je ’sukkel’ of ‘luiwammes’ of ‘domme koe’.
Dat is nou net datgene wat jij ook tegen jezelf zegt over deze onbewuste pijn. Je hoort jezelf het niet tegen jezelf zeggen, omdat het ergens diep in je verscholen zit. En tevens ontken je het ook nog. Laagje op laagje op laagje.
Maar het is er wel!
De oplossing
Word je bewust van het oordeel naar de ander. Besef wat jij daarover in gedachten tegen de ander zegt. Dat zeg je ook tegen jezelf.
Ga het omdraaien en praat liefdevol tegen jezelf! Zeg lieve dingen tegen jezelf. Zeg hoe mooi, slim, getalenteerd en hoe bijzonder je bent. Dat je het verdient een mooi, onbezorgd leven te hebben. Het kunnen miljoenen mooie dingen zijn.
Het oordeel dat je over een ander hebt, heb je in de eerste instantie over jezelf. De veroordeling die je de ander benoemt, benoem je in eerste instantie onbewust over jezelf! Haal ze uit je onderbewustzijn door je spiegels te erkennen. Dat is een hele mooie heling die je jezelf kan geven.
Praat liefdevol tegen jezelf!
Omdat ook jij een prachtig leven waard bent.
Liefs, Esther Buijs
https://www.facebook.com/krachtlessen/?fref=ts
Bron: http://www.nieuwetijdskind.com/wat-je-van-spiegelen-kan-leren/