Vele mensen leven de mensen in angst. Zij zien de wereld en het leven als bedreigend en bouwen een pantser op tegen die dreigingen. Verstoken van liefde wordt de mens ziek. Bewust van zijn innerlijke waarde, maar niet in staat om die op te roepen, projecteert hij zijn gevoelens van angst op zijn naasten en zijn wereld.
Waar liefde regeert, heerst harmonie. Zonder die harmonie kan niets met zelfvertrouwen verricht worden. Zonder zelfvertrouwen kan er weinig worden bereikt. Angst verhindert de uitdrukking van liefde. Liefde vernietigt angst. In zijn streven om liefde tot uitdrukking te brengen, maar beperkt door angst, raakt de mens de weg kwijt. Verdwaald in het drijfzand, komt hij door zijn worsteling alleen maar verder vast te zitten.
Waarin ligt dan de oplossing? Om lief te hebben moet een mens vertrouwen. Waar geen vertrouwen is, kan geen liefde zijn. Liefde welt spontaan op in het hart dat vertrouwt, want liefde is de ware aard van de mens.
Leer vertrouwen en geef uiting aan de liefde die er altijd is om uit te stralen. Vertrouwen is het aanvaarden van het leven met al zijn pijn en schoonheid. Vertrouwen is het zekere weten dat alles toewerkt naar het goede, dat alles plaatsvindt volgens de wet, en dat die wet met rechtvaardigheid wordt toegepast. Leer vertrouwen en reken af met angst. Reken voorgoed af met het mechanisme van beperking en zet de sluizen van liefde wijd open.
Wanneer de mens liefheeft, trekt hij alle mogelijkheden naar zich toe. De magneet van liefde trekt, door de identieke trilling, alles aan wat nodig is. Zo werkt liefde als de hefboom van evolutie.
© Benjamin Creme
