10 januari 2016
Liefde is verbindende vrede. Boosheid is daarentegen een afscheidende uiting van pijn als gevolg van het niet heel zijn. Liefde is lief. Mijn harde woorden tegen mijn geliefde zijn een uiting van pijn als gevolg van mijn niet heel zijn. Liefde wijst nooit af. Als ik mij door de ander afgewezen voel, is dat echter het gevolg van het feit dat ik zelf niet heel ben. En als de ander mij daadwerkelijk afwijst, dan heb ik dat te aanvaarden. Die afwijzing zegt echter niets over mij en gaat zelfs niet over mij. De afwijzing van mij gaat enkel over de ander.
Liefde houdt van zichzelf. Als ik denk dat de ander niet genoeg van mij houdt, is dat een gevolg van mijn tekort aan eigenliefde. Dat tekort aan eigenliefde is een gevolg van mijn niet heel zijn. Liefde is verantwoordelijkheid nemen. Als ik mijn geliefde de ene dag al liefkozend mijn liefde betuig, om haar de andere dag vanuit mijn boosheid een geïrriteerde verbale sneer toe te werpen, neem ik niet mijn verantwoordelijkheid.
Liefde heeft geen bevestiging nodig. Als ik in mijn relatie telkens bevestiging nodig heb, is dat ‘nodig hebben’ daarentegen een gevolg van mijn niet heel zijn. Liefde bevestigt zichzelf. Liefde geeft automatisch bevestiging aan het zelf en aan de ander. Er is overvloed, en die overvloed kan zonder moeite worden benoemd en gedeeld. Liefde is het enige dat zich vermenigvuldigt als je het deelt.
Als ik de ander niet met regelmaat bevestig, is dat een gevolg van mijn niet heel zijn. Dan zal ik mijzelf evenmin bevestigen. Liefde verheft en brengt naar het licht. Als ik de ander en mijzelf omlaag haal, is dat het gevolg van mijn niet heel zijn. Liefde veroorzaakt zelf nooit pijn. Elke pijn die ik door de liefde ervaar, is een uiting van mijn niet heel zijn. Liefde is een constante stroom van positieve, bevestigende, verheffende en verbindende energie. De pijn van het niet heel zijn kent juist een negatieve, ontkrachtende, neerwaartse en afscheidende lading.
Als ik de ander niet met regelmaat bevestig, is dat een gevolg van mijn niet heel zijn. Dan zal ik mijzelf evenmin bevestigen. Liefde verheft en brengt naar het licht. Als ik de ander en mijzelf omlaag haal, is dat het gevolg van mijn niet heel zijn. Liefde veroorzaakt zelf nooit pijn. Elke pijn die ik door de liefde ervaar, is een uiting van mijn niet heel zijn. Liefde is een constante stroom van positieve, bevestigende, verheffende en verbindende energie. De pijn van het niet heel zijn kent juist een negatieve, ontkrachtende, neerwaartse en afscheidende lading.
Mijn geliefde en ik kunnen op elk moment voelen welke energieën er actief zijn in onze relatie. Wij kunnen samen voelen op welke wijze ons ‘niet-heel-zijn’ een effect heeft op onze relatie. Zo kunnen wij samen groeien in de liefde.
Wat is echter de dagelijkse realiteit van veel liefdesrelaties? Ons grote verlangen naar heelheid en eenheid bepaalt de dynamiek van vrijwel elke liefdesrelatie. Mijn pijn van het niet heel zijn neem ik mee de relatie in. Ik maak de ander daarmee tot een boksbal waarop ik mijn pijn afreageer. Die ander neemt diezelfde pijn mee de relatie in, en projecteert die pijn op mij. Ziehier het drama van de liefdesrelatie. De liefdesrelatie wordt langs deze weg gereduceerd tot een boksring waarin de geliefdes met elkaar hun strijd voeren.
Zolang ik niet heel ben en ik daardoor pijn lijd, heb ik een keuze. Ik kan uit angst voor nog meer pijn terugdeinzen voor de liefde. Ik kan er voor kiezen geen relatie aan te gaan, maar dan zal ik mijn innerlijke wond nooit helen. Dan zal ik de eenheid nooit aanschouwen, omdat ik de liefdesrelatie als diepste spiegel voor mijn gewonde en duale ‘ik’ niet onder ogen kom. Of ik ga juist wel een relatie aan. Dan stap ik in het vuur en ga ik de uitdaging van mijn gewonde ‘ik’ aan. In elke relatie is er liefde aan de ene kant, en de pijn van het niet heel zijn aan de andere kant.
http://uitgeverijbewust-zijn.nl/bo…/het-nieuwe-boek-van-god/ ‘Het nieuwe boek van God’ is een gechanneld boek over de diepste werking van ons bewustzijn. Ten diepste zijn wij al liefde, en het boek gaat derhalve over de liefde in al haar facetten. Aart van Wijk behandelt de liefde in dit boek diepgaand. Hij wordt hierin begeleid door de Godgodin der liefde, Aeterna, die zich op een nacht aan hem openbaarde. “Dag Aart, ik ben God en wil graag onder de naam Aeterna naar buiten treden. Wil jij jouw nieuwe boek over het hartsbewustzijn in mijn naam schrijven?”.
In dit boek komt deze Godgodin der liefde met een heldere en eigentijdse boodschap van liefde en waarheid. Zij ontvouwt het hartsbewustzijn dat zij momenteel op aarde laat indalen. ‘Het nieuwe boek van God’ reikt de lezer alle wijsheid aan om in woord, daad én bewustzijn de draai naar ons hart te kunnen maken. Het leert ons het hart volledig te openen, zodat wij niet langer leven vanuit angst maar vanuit liefde. Aeterna laat tevens haar zuivere licht schijnen op de huidige samenleving. Zij schetst de innerlijke transformatie die nodig is om te komen tot een samenleving die geheel in balans is.