*Om de schrijfstijl zo aangenaam mogelijk te houden, refereer ik steeds naar de essentiële andere als hij/de man. Dit kan desgewenst gelezen worden als zij/de vrouw. Het gaat namelijk om de mannelijke en vrouwelijke energie die in dit verhaal niet perse gekoppeld hoeft te zijn aan het mannelijke en vrouwelijke geslacht.
De zoektocht naar liefde wordt al eeuwenlang door allerlei wijsgeren beschreven. In het symposium van Plato wordt zij beschreven als een prachtig fenomeen, een kracht die ons door het leven helpt. Het liefdesverlangen is bij de mens ingeplant om wijsheid te vergaren en alleen door die wijsheid kan zielsliefde op aarde worden ervaren. Alleen zo kunnen we uit ons gevoel van eenzaamheid stappen en kunnen we weer terugkeren naar het bewustzijn van onze eenheidsstaat. Dit overstijgt alle schoonheid en alle fysieke aantrekkingskracht, want dit zijn louter vluchtige elementen die als opstapjes dienen om te komen tot de innerlijke kracht die ons het vermogen geeft om te scheppen. Liefde is een allesomvattende passie voor wijsheid en connectie, de passie voor de schoonheid van de ziel. Geen wonder dat we de weg naar haar moeten vrijmaken om deze energie te kunnen belichamen.
Hoe oud was jij toen je voelde dat er iemand in deze wereld aanwezig was die je zou ontmoeten om samen in een ongekende diepe liefdesbeleving onder gedompeld te worden die zijn weerga niet kent? Wanneer herinnerde jij je dit voor het eerst en katapulteerde dit innerlijke weten je richting een zoektocht naar die grote liefde die zich eigenlijk voornamelijk als een innerlijk loslatingsproces afspeelde, maar soms ook daadwerkelijk waarneembaar werd door het aangaan van diverse relaties die keer op keer uiteindelijk toch niet de belichaming en manifestatie van die uitzonderlijke energie bleken te zijn die je al zo lang innerlijk voelde? Bij mij presenteerde zich dit gevoel al vrij vroeg in mijn jeugd, op een leeftijd dat ik nog heerlijk onbezorgd buiten speelde en me nog totaal niet met grote mensen zaken bezighield. Ik kan me het moment nog herinneren dat ik onder de gekleurde kapjes van mijn grootmoeders staande schemerlamp lag te zingen en een soort van visioen kreeg over de liefde. En in dat visioen zag ik een man die zielsveel van mij hield, maar mij dat onmogelijk kon tonen, omdat hij simpelweg niet wist hoe vanwege het illusionaire zelfbeeld dat hij had opgebouwd door de rugzak van pijn en onzekerheid die hij vanuit zijn jeugd meesleepte en die steeds voller werd. En ik zag mezelf verdrietig zijn met als enige troost dat de liefde echt was en de belofte dat het goed zou komen. Mijn ziel bepaalde dat dit gevoel al in mij geplaatst kon worden, terwijl ik vrolijk verder ging met kind zijn. Ik wist alleen dat liefde een belangrijke rol in mijn leven zou spelen. Na de ontmoeting met mijn essentiële andere en de rollercoaster die al jaren had voortgeduurd, drong het pas tot mij door dat de hele zoektocht naar liefde en de ervaringen die je daarbij onderweg opdoet eigenlijk bestemd zijn om juist die zoektocht te beëindigen en de connectie dusdanig krachtig in jezelf te manifesteren dat de rest als het ware alleen maar kan volgen, omdat je er niet meer emotioneel afhankelijk van bent. Op een gegeven moment raak je aangesloten op een warme wijsheidsstroom die je de kracht geeft om de liefde die er voor je is, de liefde waar je deel vanuit maakt, te kunnen voelen. Je hebt het altijd geweten, maar het daadwerkelijke bewustzijn daarvan daalt pas later in. Jij werd geboren om de liefde te beleven in haar puurste vorm, ontdaan van alle illusionaire plaatjes die erop geplakt worden en die voor zoveel teleurstelling zorgen, omdat het op geen enkele wijze het gevoel van thuiskomen in je wakker maakt.
Dit leven overkwam je niet zomaar, je was voorbestemd om oog in oog te komen staan met je essentiële andere, niet wetende wat dit precies zou gaan omhelzen. Het proces waarbij je hart vele malen gebroken werd op een wijze die niet zomaar iemand zou kunnen bewerkstelligen behalve je essentiële andere, was daadwerkelijk bestemd om je volledig terug te werpen op jezelf en je hart ongenadig diepgaand te raken, zodat het zou openbreken en de liefdesstroming zou kunnen toestaan die hemel en aarde door jou en in jou verbindt. In Dans des Weerziens citeerde ik een stukje uit ‘Sanft wie Schafe’ van Catherine Cordero, die de kern van dit proces en de reden waarom het allemaal zo pijnlijk moest zijn, op bijzondere wijze beschreef. Samengevat kwam haar wijsheid hierop neer:
‘Voordat ze weer samen incarneerden maakte een stelletje tweelingzielen de afspraak om elkaar op aarde verder te helpen. De mannelijke helft besloot de rol aan te nemen van onbewuste partner, zodat de vrouwelijke helft, die de rol van bewuste partner aannam, zo goed mogelijk aan haar grenzen werd gebracht. Hij deed haar ontzettend veel pijn, meer dan wie dan ook, maar die rol had hij vanuit liefde voor haar aangenomen. Hij zorgde ervoor dat zij een hele lange tijd niet los van hem kwam en steeds weer bracht hij haar uit evenwicht, totdat ze leerde in haar eigen centrum te blijven! Ze gaf alles en kreeg er niets voor terug. Ze hield dit lange tijd vol, zonder uitzicht om haar tweelingziel te krijgen. Het verdriet moest heel diepgaand zijn, want alleen zo zou ze tot begrip komen en de veranderingen kunnen bewerkstelligen die voor het grotere geheel nodig waren. Op die manier kon zij anderen de weg tonen die in gelijkaardige omstandigheden kwamen te verkeren. Als dat doel bereikt was, zou hij pas van haar scheiden. Zijn proces bestond eruit dat hij zich veel later met een schok zou herinneren wie zij was en dan zou hij innerlijk op haar wachten. Dan leerde hij haar pas daadwerkelijk zien en kennen. Om haar te helpen in dit zware proces kreeg ze een zeer verwante ziel aan haar zijde: haar dochter, die haar perfect ondersteunde bij het geaard blijven.’
En zo geschiedde het. De rode draad in alle verhalen is dezelfde, hoewel ieder verhaal uniek is. Degenen die de vrouwelijke energie belichamen gaan als eerste door het proces heen om de liefde te verankeren los van de rolpatronen die overgenomen werden. Je essentiële andere triggerde alles in je waar je je niet eens meer bewust van was, maar wat wel onbewust van invloed was op je hele wezen. En ondanks dat hield het houden van maar niet op. Ongewild en onverwacht werd je vanuit je grote dienstbaarheid aan de liefde een schaduwvrouw. Niemand wist van je bestaan af, maar het contact met jou zorgde ervoor dat je essentiële andere weer gesterkt werd in het volhouden van een situatie die eigenlijk doorbroken mocht worden. En jij werd zwaar geconfronteerd met de energie van afwijzing en verlating. Oerwonden die geheeld moesten worden. De Kundalini energie die tussenbeide stroomde en de lijm vormde om, wat er ook gebeurde, steeds weer naar elkaar teruggetrokken te worden, werd nog niet vanuit een hoger level ervaren waarbij het tweede chakra, oftewel het sacrale/seksuele chakra zonder interferentie van de verdrongen pijnstukken.verbonden werd met het vierde, het hartchakra. Het contact met jou was overweldigend diep en kon door degene die de mannelijke energie belichaamde niet worden aangegaan. Het maakte te kwetsbaar en die kwetsbaarheid maakte angstig. Er was veel ruis op de lijn, veel barrières die tegen de liefde waren opgebouwd. Dit alles moest doorleefd worden om te kunnen helen. Er werd gewacht totdat jij het punt bereikte waarop je niet bang meer was om je essentiële andere te verliezen, het punt waarop je zo in verbinding met jezelf kon treden, dat jij jezelf niet meer verloochenen kon en je zelfliefde tot ontluiking kwam, waardoor je niets anders meer kon dan je essentiële andere een halt toeroepen. De halt die zo belangrijk is, omdat de rol van de onbewuste mannelijke energie die aangenomen was om jouw helingsproces te ondersteunen, hoe pijnlijk het ook was, alleen hierdoor zou kunnen verschuiven van een onvermogen naar liefdevolle erkenning en overgave aan de connectie die met niets te vergelijken valt en waardoor alle verslavingen en gedragingen die getuigden van de eigen onderdrukte pijn en trauma’s zouden kunnen oplossen. Aan jou de taak dus om je verworven liefdescapaciteit te verankeren en te eren door haar niet te verkwisten aan een onbewuste geest.
HET HOOGLIED DER LIEFDE
Geïnspireerd door het Hooglied der liefde van Koning Salomo zingt Kate Bush in haar ‘Song of Solomon”:
‘Het lied van Salomo
Het lied van iedereen
Die het pad bewandelt
Van het eenzame hart
De ziel roept
Hoor een vrouw zingen
Ik wil je onzin niet, ja
Ik wil gewoon je seksualiteit
Ik wil geen excuses, ja
Schrijf me je poëzie in beweging
Schrijf het alleen voor mij, ja
En teken het met een kus
Neem gewoon een willekeurige regel
Troost me met appels
Want ik ben ziek van liefde
Zijn linkerhand is onder mijn hoofd
En zijn rechterhand…
Omhels mij
Dit is het lied van Salomo
Hier is een vrouw die zingt
Ik wil je onzin niet, ja
Ik wil gewoon je seksualiteit
Ik wil geen excuses, ja
Schrijf me je poëzie in beweging
Schrijf het alleen voor mij, ja
En teken het met een kus
En ik zal het voor je doen
Ik zal de roos van Saron voor je zijn
ik zal het voor je doen
Ik zal de Lelie van het Dal voor je zijn
ik zal het voor je doen
Ik zal Isolde of Marion voor je zijn
ik zal het voor je doen
Ooh ik kom in een orkaan voor je
ik zal het voor je doen
Ik wil je onzin niet
Ik wil gewoon je seksualiteit’
De Roos van Saron heeft geen doornen en er gaat een bijzondere bekoring van uit. Deze roos staat symbool voor het ontwaken in de energie van goddelijke liefde. De vrouwelijke energie zal door een louteringsproces transformeren en verworden tot een Roos van Saron. Ze spreekt de taal der liefde, niet de taal der verleiding. De mannelijke energie moet eveneens een innerlijk proces doorlopen om haar daadwerkelijke schoonheid te kunnen zien, want ‘door de zondeval werden onze ogen verblind en werden we teveel ingenomen met vergankelijke dingen’, aldus de bijbel die mij enorm fascineert omwille van de symbolieken die erin te vinden zijn m.b.t. liefde en het ontwakingsproces, en niet zozeer vanwege het religieuze aspect. De diepgang in ons zelf moest worden gevonden, onze bronverbinding moest worden hersteld om de wijsheid die daaruit voortkomt te belichamen. Als je verworden bent tot de Roos van Saron, dan heb je je ontdaan van de ruis en de barrières die je innerlijk tegen liefde hebt gevormd en sta je open. Als Roos van Saron ben je in staat om liefde toe te laten en te geven, zonder haar te willen bezitten. Je laat haar vrij, om vervolgens vanuit die zijnsenergie te ervaren dat alles er voor je is en je niets hoeft te ontberen of na te jagen. De overweldiging heeft plaats gemaakt voor overgave aan de liefde zelf. Een liefde die bevrijdt, inspireert, voedt en op alle fronten vervullend is, want ‘bij het geestelijk kunnen zien van deze roos en het voelen van de liefde wordt het verdrietige en verscheurde hart getroost en geheeld’. De Lelie van het Dal waar naar verwezen wordt in het Hooglied, staat symbool voor de diepten en de beproevende omstandigheden waar je doorheen gaat om tot die overgave van liefde te komen. De Lelie staat symbool voor de weg die leidt naar eenheid in harten. De weg leidt naar een goddelijke liefde die alle logica en kennis te boven gaat. Het is de ziel die naar de aardse manifestatie van de connectie verlangt. Je ziet, hetgeen je doormaakt is allemaal niet voor niets. Het leidt je naar wie je daadwerkelijk bent, zodat je herkend wordt door degene die zichzelf ook daadwerkelijk gevonden heeft en waarmee je een volledige zielenmatch vormt.
HALT
En ja, het is klaar met de bullshit, die weliswaar een doel gediend heeft, maar niet bestemd is om eindeloos zo door te gaan. Dat punt bereik jij door alles wat je doorleefd hebt en op een gegeven moment roep je jouw essentiële andere een halt toe, omdat je accepteert waar de ander staat op zijn pad, maar ook heel goed weet waar jij staat en wat de liefde voor jou betekent. Je ziet de besluiteloosheid van de ander die overkomt als een verloochening van de connectie en van de liefde die jullie delen, en je voelt dat jij deze fase ontgroeid bent. Niet vanuit een beschermingsmechanisme, maar vanuit de verbinding met jezelf. Je bent klaar met jouw positie als schaduwvrouw. Het is een positie die niet meer bij je past, omdat jij door je innerlijke groei nu de rol aan kunt nemen die jouw essentiële andere eraan herinnert dat zijn tijd gekomen is om naar binnen te keren en zijn oude zelf te overstijgen om tot overgave van de wijsheid en de kracht van liefde te kunnen komen.
En dan begint het diepgaande proces van degenen die de mannelijke energie belichamen. Als door een bliksemschicht scheurt het hart open. De torenenergie slaat toe en de pijn van verlating en afscheiding komt ongenadig naar de oppervlakte. Ook deze oerwond mag geheeld worden door en voor de mannelijke energie. Je essentiële andere weet niet meer waar die aan toe is, tracht zijn oude leventje op te pakken en er het beste van te maken, maar het werkt niet. Je hoeft dit allemaal niet te controleren, je hoeft niet te checken waar de ander staat en hoe ver hij gevorderd is in het proces. Je zult het weten. Jij bent niet zomaar iemand, jouw energie valt niet te verloochenen, omdat jij de volledige zielenmatch bent. Jij begint in te zien dat jij niet werd afgewezen, je essentiële andere wees zichzelf af. Je weet dat het tijd is om in verbinding te treden met die zielsenergie, juist doordat jij niets meer veroordeelt, niets meer persoonlijk neemt, maar sterk staat in je eigen verbinding en bereid bent om de ander werkelijk te laten gaan, terwijl jij de liefde blijft koesteren als een geschenk dat jou geopend heeft en de toegang heeft verschaft tot de wijsheid van je ziel. Je hebt je wilskracht opgeofferd en je gezonde ego ondersteunt jou om die innerlijke schat te bewaken. Niet door muren op te trekken, maar door volledig in je eigen afstemming te blijven.
Jij kunt de Roos van Saron zijn. Je kunt de vrouw zijn die het niet hoeft te hebben van haar verleidingskunsten, de energie die de ander tijdelijk aan zich weet te binden door een verleidelijk uiterlijk, lust en tijdelijke vervulling. Je hoeft je seksuele charmes echter niet te verbergen, maar er is meer nodig dan lust. Het diepe zielsverlangen moet ermee verweven zijn, zodat het tot een open liefde kan komen, een liefde die het beste in elkaar naar boven haalt. Je bent de vrouw die zich verbonden heeft met de goddelijke energie der liefde, de liefde van de ziel, de vrouw die zichzelf beter heeft leren kennen en zichzelf niet kan verloochenen. Maar je essentiële andere moet jou wel op eigen kracht kunnen hervinden binnen die afstemming, geleid door de roeping van de ziel. Hij mag zijn proces aangaan, het innerlijke kompas mag gevolgd worden, hij mag zichzelf helen zoals jij dat hebt gedaan, zonder perfect te hoeven zijn. En hij zal jou daar ontmoeten in het vruchtbare dal der liefde waar de Roos van Saron en de Lelie van het Dal bloeien. Jij bent die Roos van Saron geworden, je wilt jullie seksualiteit delen in verbinding met het hart. Seksualiteit betekent niet alleen maar seks, maar ook je onderscheidingsvermogen, je creatieve expressie, je dienstbaarheid, je puurste vermogen om te voelen. Je wilt de Kundalini in al zijn kracht toelaten zodat twee werelden één worden en de connectie in heel haar omvang eindelijk kan aarden. Je kunt jouw liefde en jouw seksualiteit aanwenden om het hart te verwarmen en om zo de ziel een veilige landingsplek te bieden gewoon door wie je geworden bent.
KONING SALOMO
We kennen Koning Salomo van het salomonsoordeel, het Bijbelse verhaal waarin beschreven wordt hoe koning Salomo moest bepalen wie de echte moeder was van een baby’tje, aangezien twee vrouwen claimden dat te zijn.
Koning Salomo, zoon van David en Batseba, werd vrij jong koning en de vlakte van Saron vormde onderdeel van zijn koninkrijk. Saron is een streek in Israël en ligt ten zuiden van Nazareth. De vlakte staat bekend om haar vruchtbaarheid, de schoonheid en de majestueuze weelde van bloemen en bomen, waaronder de Roos van Saron, een moeilijk te identificeren bloem die alleen in het Hooglied van de koning voorkomt, en de Lelie van het Dal. Koning Salomo werd geroemd om zijn wijsheid die hij van God verkregen had om hem te ondersteunen bij het regeren van zijn land. De jonge koning had echter om de twee á drie weken een nieuwe vrouw. Naar verluidt had hij zo’n 700 vrouwen en zeker 300 bijvrouwen en toch had hij nimmer het gevoel van thuiskomen. Hij schreef daarover:
‘Wie zal ooit inzicht vinden? Ik heb met heel mijn hart kennis gezocht, maar wat ik vind is altijd weer een vrouw die bitterder dan de dood is, die een valstrik is. Haar hart is een klapnet en haar handen zijn ketenen. Een mens die God behaagt zal aan haar ontsnappen, maar een zondaar laat zich door haar strikken. Al met al is dat de slotsom van mijn onderzoek. Ik heb met hart en ziel gezocht maar nog altijd niet gevonden. Onder duizend mensen vond ik er maar één die ook werkelijk mens was maar het was geen vrouw.’
Volgens Schriftgeleerden verwees hij met ‘die ene die ook werkelijk mens was, maar geen vrouw’ naar Jezus Christus. Na zijn onderonsje met God ontmoette hij echter een herdersmeisje uit het nabijgelegen Salem. Het Hooglied is een dialoog tussen koning Salomo en het herdersmeisje waarin hun vurige liefde voor elkaar op poëtische wijze wordt beschreven. Hun liefde voor elkaar was alles overstijgend, maar ook zij werden meegenomen in het proces dat onvermijdelijk van start gaat wanneer de liefde jou deelgenoot wil maken van heel haar volheid en puurheid. En zo toonde zij zich ook aan de koning en de herderin. ze gingen op in de achtbaan die hen tussen ultiem geluk en wanhoop heen en weer slingerden. Het aantrekken en afstoten, het diepe zielsverlangen, leidde tot de inspiratie voor het schrijven van het lied der liederen ‘Het Hooglied der liefde’. De metaforen die erin gebruikt worden, het gehele scala aan beeldspraak, zal door de ogen van je hart begrepen worden.
‘Zij heeft de schoonheid van een nieuwe morgen, de zuiverheid van de lichtende maan en ze straalt als het zonlicht zelf. Er gaat een kracht en een sterkte van haar uit.
Ik behoor toe aan mijn liefste, ik verlang naar hem.
Laten we samen naar het veld gaan en kijken of de wijnstokken al uitlopen, of de knoppen al openspringen en de granaatappelbomen al bloeien. Daar zal ik me aan je geven.
Ik ruik de geur van de liefdesappels en overal groeien de heerlijkste vruchten. Mijn liefste ik heb ze voor jou bewaard.
Houd me dicht tegen je aan, ik wil altijd in je armen blijven, want de liefde is zo sterk als de dood. De hartstocht laat me niet meer los, net zo min als het dodenrijk dat doet.
Het vuur van onze hartstocht brandt met hete vlammen door de Here ontstoken. Geen water kan die liefde doven, geen rivier kan de liefde wegspoelen.’
De koning herkende haar als die ene uit alle vrouwen die hij in zijn leven had. Zij was anders dan de anderen, omdat zij zijn zielenmatch was. En ondanks haar donkere uiterlijk, wat kennelijk als minder mooi beschouwd werd in die tijd, ging er een onweerstaanbare aantrekkingskracht van haar uit die verder reikte dan alleen maar fysieke schoonheid. Maar ook zij werden niet gevrijwaard van het helingsproces dat onherroepelijk van start gaat als deze goddelijke liefde bij je aanklopt die lang zo duivels aanvoelt door alle pijn die naar de oppervlakte komt. Het is daarom dat Salomo concludeerde:
‘Loop niet ver vooruit op de liefde, overhaast niets. Laat de liefde zichzelf openbaren als de tijd daarvoor gekomen is.’
Ook het proces wordt op prachtige wijze in het Hooglied der liefde beschreven:
‘In mijn slaap zocht ik mijn liefste, ik zocht en zocht maar kon hem niet vinden. Ik klampte me aan hem vast. Kom tevoorschijn uit het hol van de leeuw.
Je bent nu nog als een tuin zonder toegang, als een waterput afgedekt met een deksel, een bron die verzegeld is. Maar wat uit jou voortkomt is een boomgaard vol granaatappelbomen met prachtige rijpe vruchten en bloemen en nardusplanten.
Jij bent de fontein die de tuinen besproeit, de bron die helder sprankelend water geeft.
Ik ontsloot de deur voor mijn liefste, maar toen die openging was hij verdwenen. Ik ging naar hem op zoek, maar kon hem nergens vinden. Als ik zijn naam riep, kreeg ik geen antwoord. De liefde voor hem wordt mij teveel. Mijn liefste is naar zijn tuin gegaan. Hij geniet van de geurende kruiden en planten.’
DE BEREIDHEID OM ELKAAR TE LATEN GAAN
Om elkaar werkelijk te kunnen vinden, was het nodig om de periodes van separatie te omarmen, ongeacht de pijn en de verwarring die dit vaak veroorzaakt heeft. Iedere millimeter van hetgeen zich daarbinnen aandiende, moest worden doorleefd. Hoe anders zou de toegang tot je eigen hart en de schat die daarin verborgen lag, zich kunnen ontvouwen? Dieper graven moest je, dieper dan je ooit zelf had gedacht.
Zowel jij als je essentiële andere moesten tot de bereidheid komen om elkaar te laten gaan, in liefde wel te verstaan en niet zozeer meer vanuit een grensbewaking die eerder wel zijn functie had. De liefde die zo diep verankerd ligt en zelfs de basis vormt van je bestaan, moest worden ontdaan van de oneigenlijke beelden die haar ware hoedanigheid en werking camoufleerden. Wat je in wisselwerking met je essentiële andere ervaren hebt, heeft je gesterkt om in haar ware schijnsel en kracht op te staan.
Je leerde van jezelf te houden door de liefde die er zomaar tussen jou en je essentiële andere was, maar niet zomaar de vorm aannam die bepaald werd door hetgeen je kende en door de verwachtingen die je ten aanzien van jullie intense wisselwerking met elkaar had. Je leerde om steeds weer terug te keren naar je eigen centrum en uit de emotionele afhankelijkheid te stappen die kenmerkend was voor de fase waarin jij jezelf nog onvoldoende kende. Je leerde om diepgaande te houden van zonder de ander als bezit te claimen en te vangen in de netten van je eigene onzekerheid en angst. Daardoor werd je als de Roos van Saron.
Dit is alles wat nu tot je essentiële andere kan gaan doordringen. Ook hij zal jou moeten laten gaan door de halt die je bereikt hebt ten aanzien van hetgeen jullie tot nu toe deelden met elkaar. Er volgen inzichten die eerder nog niet konden indalen. Er volgt een verankering van een verruimd bewustzijn dat nu pas de ruimte kreeg toegekend door het pad der zielsliefde dat reeds bewandeld werd. Hier waar je nu staat, heeft alles bepaald wat nog volgen gaat. Hier waar je nu staat, ben je opgenomen in de goddelijke gloed die geen concessies doet wanneer het om de uitnodiging van ware liefde gaat. Je kunt het aan, je bent in staat om je te verbinden met je oorsprong en er steeds weer naar terug te keren wanneer de illusie der zintuiglijke waarneming je anders geloven doet. Ook je essentiële andere wordt begroet in deze afstemming.
ELKAAR OPNIEUW ONTMOETEN
Er volgt daadwerkelijk een nieuw begin voor de connectie om zich aards verder te ontvouwen op een wijze die tot nu toe nog onmogelijk is gebleken. Vergeet niet dat zowel jij als ook je essentiële andere een verschuiving doorgemaakt hebben die voornamelijk innerlijk beelden en gevoelens heeft doen opleven die een andere stroming en richting in gang zetten.
Het hart zal minder tegenwerking ondervinden om zich verder te openen door de moed en de krachten die gedurende de reis tot nu toe werden opgebouwd. Onderschat maar niet wat reeds verwerkt en bereikt werd, maar zeker ook niet wat nog komt. Degene die de vrouwelijke energie belichaamt, is meer vrouw geworden en degene die de mannelijke component vertegenwoordigt werd meer man door de overgave aan de energie die de balans tussen beiden meer en meer bewerkstelligt door alle mogelijke facetten van weerstand heen om zo het bewustzijn uit te nodigen van de aanvullende kwaliteiten die met elkaar verweven zijn.
Je wordt nu uitgenodigd om je essentiële andere in jezelf te herkennen en voor je zielsgeliefde geldt hetzelfde. Vind hem in jezelf en voel hoe deze eenheid reeds innerlijk werkt. Dat is de energie die zich richting einde van het pijnlijke proces voelbaar kenbaar maakt en nog even doorwerkt gedurende de eerste nieuwe stappen die je zet. Daar waar je nog bezwaren of teleurstelling voelde m.b.t. de wijze waarop e.e.a. is verlopen, word je meegenomen in een stroming die je daaruit wegtrekt zonder dat je het gevoel hebt dat je er ook maar iets op in te brengen hebt. Het overkomt je gewoon.
Alles wat er tussen beiden verkeerde en niet op de liefde zelf gebaseerd is, lijkt minder vat op je te krijgen. Het maakt niet uit wat er geweest is, het maakt niet uit of er nu afstand is. De diepgang van de liefde die eerst nog onverbiddelijk je hart gebroken heeft, daalt krachtig in, omdat jij nu de energie ervan kunt handelen en je lichaam niet zal opbranden door de omvang en de werking ervan. Je kunt het aan, net zoals je essentiële andere, die echter nu pas leert om meer op zijn gevoel te varen en de verdere transformatie toe te staan die hem wennen laat aan hoe hij gedragen wordt door deze liefde terwijl hij bovendien veiligheid ervaart. Net als jij. Jullie worden meegenomen voorbij de grenzen die t.a.v. elkaar gesteld zijn.
DE BLOEM DER LIEFDE VERWELKT NOOIT!
Als het zover is dat zowel de mannelijke als de vrouwelijke component het louteringsproces hebben ondergaan, en dat moment komt, waardoor het bewustzijn van liefde vollediger kan indalen, dan zal je essentiële andere in alle oprechtheid voor je staan. Het zal een moment zijn waarop je er eigenlijk niet meer op rekent, want misschien zijn er wel jaren voorbij gegaan, misschien heeft zich de uitzichtloze wisselwerking eindeloos herhaald zonder noemenswaardige doorbraken en kwam contact steeds weer op hetzelfde neer doordat er keer op keer werd terug gevallen in dezelfde patronen. Het verstrijken van de tijd maakt niet uit wanneer je werkelijk iedere verwachting los gelaten hebt. Het innerlijke proces dat je hebt doorgemaakt resulteert hierin, het is geen eigen beslissing, het is wie je bent geworden. Je essentiële andere voelt dit aan als een uitnodiging om zich verder te openen, je hebt hem namelijk bevrijd van de energie om ergens aan te moeten voldoen voordat hij daar klaar voor was en voordat hij innerlijk groen licht kreeg. De energie die hij van je voelde, is niet meer voelbaar, dus zal hij innerlijk moeten zoeken om jou weer te vinden en hij zal jou vinden wanneer hij zich aan zijn ware zelf overgeeft. Wanneer hij jou ziet, is ook zijn zoektocht gestaakt.
Het is alleen vanuit die intentie dat de connectie zich kan manifesteren, het is vanuit het omarmen van de ander in het zelf dat er een onverwachte wending kan komen die al je hoop en beelden m.b.t. hoe het tussen jullie zou kunnen zijn, overstijgt. Je essentiële andere zal zijn hoofd buigen voor de liefde, voor jou, voor hetgeen jullie delen. Jij was bereid om alles te geven en de ander begint zich te realiseren dat dit ook is wat hij wil. Kwetsbaar zal hij jou benaderen, zich afvragend of het nog wel haalbaar is om een nieuwe weg samen te bewandelen. Jij staat in je kracht en wordt verrast door de plotselinge openhartigheid, want nu kan pas alles gedeeld worden wat eerder achter gehouden werd. Vertrouw dan op je gevoel. Ben je nog wat terughoudend? Dan is terughoudendheid precies wat nodig is. Kun jij je op dat moment niet helemaal openen? Dan is ook dat nodig. Neem je tijd, laat het bezinken, mocht dat zijn wat je voelt. Er is genoeg gebeurd, je hebt genoeg moeten verwerken en je hebt het punt reeds bereikt om zonder je essentiële andere verder te kunnen gaan. Niet als een rouwende, gebroken vrouw, maar als een vrouw die haar authentieke energie tot expressie kan brengen, haar passie durft te volgen en zich voorbij de grenzen van alles wat gekend is, alleen maar kan overgeven aan een liefdesverhaal dat zich tussen twee aanwezige en toegewijde harten afspeelt.
Maria Quesada
https://personalsoulscript.com/
info@personalsoulscript.com