Antidepressiva

Lieve mensen,

Voor zielsverwanten maar ook voor andere mensen die niet lekker in hun vel zitten en psychische klachten hebben, zoals depressie, paniekaanvallen, angsten etc. willen wij laten weten dat het belangrijk is om de klachten niet de onderdrukken. Goede hulp zoeken is zeker belangrijk, medicatie zal de weg naar herstel alleen langer maken. Een heleboel klachten ontstaan omdat je uit balans bent, niet omdat je stofjes te kort hebt. Daarom is goede hulp belangrijk om weer de kracht uit jezelf te kunnen halen waardoor je weer in balans komt en de klachten verdwijnen.

Klachten kunnen ook ontstaan door een magnesiumtekort, B12 tekort, Vit D tekort of andere lichamelijke oorzaken. Zie https://tweelingzielenenmeer.nl/tips-gezondheid/

Zie https://www.vitamineb12nu.nl/vitamineb12-waarde-testen.php

https://www.vitamineb12nu.nl/vitamineb12-tekort-symptomenlijst.php

Hieronder een kanttekening bij het gebruik van anti-depressiva.

Tien mythes over psychofarmaca

1. Psychofarmaca zijn geneesmiddelen voor psychiatrische aandoeningen.
Er zijn geen nauwkeurige, objectieve criteria om psychiatrische diagnosen te stellen, dus er zijn ook geen nauwkeurige, objectieve criteria om te bepalen of er verbetering of genezing is opgetreden bij een z.g. psychiatrische aandoening. Mensen die in de psychiatrie lopen hebben complexe problemen die niet opgelost kunnen worden met een pilletje of prik. Integendeel, psychiatrische middelen voegen toe aan de problemen doordat ze afstompen, somatische aandoeningen veroorzaken, en afhankelijkheid creëren.

2. Niet alle psychofarmaca zijn zomaar sedativa. Er zijn middelen die echt de neurotransmissie beïnvloeden.
Alle psychofarmaca, dus ook de sedativa, beïnvloeden neurotransmissie. Ook de illegale middelen die op straat verhandeld worden beïnvloeden neurotransmissie. Dat is precies de reden dat het gevaarlijke en verslavende neurotoxische stoffen zijn. Neurotransmissie is niet een lichaamsfunctie om aan te sleutelen.

3. Slaappillen helpen bij het inslapen of doorslapen.
Slaappillen kunnen inderdaad doen lijken of de slaap bevorderd wordt, maar enkel bij kortdurig gebruik. Wanneer men blijft slaappillen gebruiken, verliezen zij hun kracht. Bij het stoppen komen de slaapproblemen dubbel terug. Bovendien leiden slaappillen tot kunstmatige slaap, en verstoren dus het normale verloop van de slaapstadia.

4. Depressies worden veroorzaakt door te weinig serotonine. / Schizofrenie wordt veroorzaakt door te veel dopamine. Psychofarmaca corrigeren dat.
Wanneer een psychofarmacum voorgeschreven wordt, is de “patiënt” nooit onderzocht op serotonine, dopamine, of andere neurotransmitters. Dergelijke onderzoeken bestaan niet. Het niveau van neurotransmitter in de hersenen kan enkel bepaald worden bij gedode laboratoriumdieren. Psychofarmaca worden voorgeschreven op grond van onbewezen veronderstellingen en/of beleid.

5. De overheid onderzoekt alle medicijnen, inclusief psychofarmaca, weet er alles over, en verzekert hun veiligheid voor dat ze op de markt toegelaten worden.
De overheid bezit geen laboratoria en heeft geen wetenschappers in dienst die onderzoek doen op geneesmiddelen. De kennis van overheidsambtenaren stoelt op onderzoeksresultaten die verschaft worden door de fabrikanten. De fabrikanten maken zelf uit welke onderzoeksresultaten zij aan de overheid bekend maken. De goedkeuring van een middel door de overheid is evenveel een kwestie van politiek onderhandelen als van wetenschappelijk oordelen.

6. Als psychofarmaca schadelijk zouden zijn, zouden ze verboden worden, zoals Softenon (thalidomide).
Ongelukkigerwijze is dit niet het geval. De schadelijke effecten van psychofarmaca zijn al tientallen jaren bekend, maar in tegenstelling tot het beruchte Softenon, mogen artsen gewoon doorgaan met psychofarmaca voor te schrijven, en dat doen ze ook, soms zelfs als deel van een dwangbehandeling. Softenon veroorzaakte verontwaardiging onder de algemene bevolking, waarschijnlijk omdat het op zulk duidelijk herkenbare en sensationele wijze schade verrichte aan zuigelingen die geboren werden bij “normale” moeders. De somatische bijverschijnselen van vele psychofarmaca zijn even weerzinwekkend, maar het algemeen publiek heeft hier geen weet van omdat wanneer die bijverschijnselen gezien worden, ze niet in verband worden gebracht met psychofarmaca, of omdat de zwaarst getroffen slachtoffers verborgen leven in inrichtingen. Bij het uitblijven van verontwaardiging en protest van de algemene bevolking is de overheid niet gemotiveerd stappen te nemen tegen psychofarmaca, vooral gezien de financiële en politieke belangen die in het geding zijn.

7. Bijverschijnselen zijn goed behandelbaar met pillen.
Pillen tegen de bijverschijnselen van psychofarmaca zijn meer van hetzelfde. Ze kunnen soms tijdelijk een bijverschijnsel onderdrukken, maar op de lange duur worden de bijverschijnselen juist verergerd.

8. Bijverschijnselen zijn zeldzaam. Als je daar bang voor bent, kun je helemaal geen medicijnen gebruiken.
Als we enkel lichamelijke bijverschijnselen in beschouwing nemen, komen deze bij sommige psychofarmaca, vooral de neuroleptica, in 50% van de gevallen al binnen het eerste jaar van gebruik voor. Na langdurig gebruik stijgt het percentage van lichamelijke bijverschijnselen tot nabij de 100%. Psychofarmaca zijn niet vergelijkbaar met medicijnen die voor somatische aandoeningen worden voorgeschreven omdat
a) de meeste medicijnen tijdelijk worden gebruikt, terwijl psychofarmaca blijvend gebruikt worden;
b) de meeste medicijnen niet de bloed/hersensbarriëre kruisen terwijl alle psychofarmaca dit wél doen;
c) bijverschijnselen van de meeste medicijnen verdwijnen wanneer met het middel gestopt wordt, terwijl veel bijverschijnselen van psychofarmaca onomkeerbaar zijn. Sterker, sommige bijverschijnselen komen pas aan het licht wanneer met het psychofarmacum gestopt wordt. De lichamelijke bijverschijnselen van psychofarmaca kunnen zwaar ontsierend en belemmerend zijn, om niet te spreken van de schade aan het psychisch functioneren.

9. Wanneer een psychofarmacum tot bijverschijnselen leidt, kan het vervangen worden door een ander.
Tegen de tijd dat een bijverschijnsel optreedt, kunnen de hersenen al geconditioneerd zijn aan het middel (verslaving). Het abrupt stoppen zal serieuze, vaak gevaarlijke reacties in lichaam en gedrag veroorzaken. Dit kan leiden tot dwangopname en dwangbehandeling. Wanneer het zóver is, kan het middel enkel vervangen worden met een vergelijkbaar middel dat dezelfde bijverschijnselen geeft.

10. Als psychofarmaca werkelijk zo schadelijk waren, zouden artsen ze niet voorschrijven.
Helaas handelen artsen niet altijd in het belang van hun patiënten. Dit is vooral het geval in de psychiatrie waar
a) geen effectieve medische behandelingen bestaan;
b) patiënten vaak niet serieus worden genomen;
c) bijverschijnselen vaak abusievelijk gezien worden als een vermeende psychische stoornis;
d) de belangen van derden, b.v. het gemak van het personeel van een inrichting, hoger gesteld worden dan de belangen van de patiënt;
e) artsen doorgaans zelf slecht geïnformeerd zijn omdat hun “kennis” over de middelen die ze voorschrijven afkomstig is van de marketingcampagnes van de fabrikanten.
—————————————————————————–
De Mythe van de Chemische Onbalans in de Hersenen
Posted on 27 januari 2010 by psychoseanders
Éen van de doelen van het Psychose Anders project is het verschaffen van informatie die mensen meer vertrouwen kan bieden in het activeren van hun eigen zelfherstellend vermogen. In de onderstaande bijdrage van Sharon kunnen we meer achtergronden lezen met betrekking tot het binnen de psychiatrie populaire idee dat er sprake zou zijn van een biochemische onbalans in de hersenen bij mensen met schizofrenie, een bipolaire stoornis, depressie etc.
Het zou zo maar eens kunnen zijn dat deze hele theorie vooral niet veel meer is dan een theorie, en dan bovendien een vrij speculatieve ook. Veel wijsheid met het volgende deel uit het boek ‘Your Drug May be your Problem’ van Peter Breggin en David Cohen. Vergeet ook niet de noot van de vertaler onderaan het artikel!
KUNNEN WE TESTEN OP BIOCHEMISCHE ONBALANS?
Vanwege ethische en legale beperkingen, kunnen onderzoekers geen studies uitvoeren waarvan zeker is dat ze hersenbeschadiging veroorzaken bij menselijke proefpersonen. Het is hen bijvoorbeeld niet toegestaan elektronen te implanteren of om minutieuze hoeveelheden drugs in het hersenweefsel van levende patiënten te injecteren om de effecten van experimentele drugs te testen.
Omdat er geen andere manier is om het te doen, wordt het basis biochemisch onderzoek met betrekking tot drugeffecten eerder uitgevoerd op dieren dan op mensen. De meeste informatie over het biochemische effect van een psychiatrische drug wordt afgeleid uit het uitvoeren van testen op levende dierenhersenen of, vaker, door het doden van de dieren om hun hersenweefsel te kunnen onderzoeken na blootstelling aan drugs.
Bovendien mankeert er bijna nooit iets aan de dieren; de medicijneffecten worden bestudeerd in gezonde zoogdieren hersenen.
Kortom, wanneer onderzoekers uitleggen hoe een psychiatrisch medicijn zoals Prozac of lithium de biochemie van het menselijk brein beïnvloedt, baseren zij dit bijna volledig op dierenonderzoek dat uitgevoerd is op normale zoogdieren hersenen in plaats van op studies bij mensen met veronderstelde biochemische onbalansen in hun hersenen!
Het concept van biochemische onbalans in mensen die gediagnosticeerd zijn met depressie, angst of andere ‘stoornissen’ blijft enorm speculatief en zelfs verdacht.
Hoewel we uitvoerige redenen hebben te twijfelen aan de betrouwbaarheid van dit concept, is er op dit moment geen manier de betrouwbaarheid hiervan te bewijzen. In het bijzonder ontbreekt het ons aan technische capaciteit om biochemische concentraties te meten in de synapsen tussen zenuwcellen. Hoewel medicatieadvocaten vaak spreken met ogenschijnlijk vertrouwen over hoe psychiatrische drugs biochemische onbalans in het brein herstelt, zijn ze vooral bezig met pure speculatie of ze gebruiken een manier van spreken waarvan ze weten dat het zal resoneren bij hun publiek.
Er is weinig bewijs voor het bestaan van één van zulke onbalansen en absoluut geen manier om te demonstreren hoe de drugs hierop invloed hebben als ze wel zouden bestaan.
ZE VEROORZAKEN EERDER BIOCHEMISCHE ONBALANSEN DAN DAT ZE ZE GENEZEN
Zoals bevestigd in dierenonderzoek, hebben alle psychiatrische medicijnen een direct effect op de normale chemie van de hersenen door deze te verstoren. Van Ritalin bijvoorbeeld, is bekend dat het overactiviteit produceert in drie van de neurotransmittersystemen van het brein: dopamine, norepinephrine en serotonine.
Maar, het feit dat een drug de hersencelactiviteit verhoogt, impliceert in geen geval dat het de gedragsactiviteit verhoogt.
In het geval van stimulanten zoals Ritalin of amfetamine, zijn de effecten op mensen zeer gecompliceerd, variabel zelfs in dezelfde gebruiker op verschillende tijden en soms inconsistent. Vaak temperen of verdoven ze degenen die ze innemen, wat hen meer gedwee en beheersbaar maakt. Dit is precies waarom ze worden gebruikt bij het behandelen van gedragsproblemen bij kinderen.
Maar op andere momenten, produceren stimulanten tegenovergestelde effecten die sommige kinderen en volwassenen hyperactief en impulsief maakt.
Prozac, Zoloft, Paxil (=Seroxat) en Luvox (=Fevarin) produceren hyperactiviteit in het serotonine systeem; maar aangezien serotoninezenuwen zich uitstrekken door het gehele brein, zijn de effecten wijdverspreid en hebben uiteindelijk betrekking op andere neurotransmittersystemen zoals dopamine.
De lichtere tranquillizers zoals Xanax, Valium, Klonopin en Ativan produceren hyperactiviteit in weer een ander neurotransmittersysteem, GABA; maar GABA activatie genereert / produceert een onderdrukkend effect op het algeheel functioneren van de hersenen.
Het is belangrijk om dit in gedachten te houden: het brein wordt altijd beschadigd door psychiatrische medicijnen. Als een drug sterk genoeg is om een verondersteld positief effect te hebben, dan verstoort het de normale breinfunctie.
Hoewel deze conclusie controversieel mag lijken, wordt dit ondersteund door gezond verstand en een enorme hoeveelheid wetenschappelijk onderzoek dat tot in detail de biochemische onbalans in het brein beschrijft dat gecreëerd wordt door het gebruik van psychiatrische medicatie.
Deze door drugs geïnduceerde biochemische onbalansen veroorzaken gewoonlijk psychiatrische stoornissen in de routinematige psychiatrische praktijk. Een stuitend voorbeeld van hoe ver onderzoekers kunnen gaan om schade veroorzaakt door psychotropische drugs te ontkennen, wordt geïllustreerd door een rapport waarin onderzoekers gliosis aantroffen – littekenweefsel rondom neuronen dat een kenmerk is van celdood en degeneratie – in gezonde resusaapjes nadat ze antipsychotica kregen toegediend.
De onderzoekers stelden desalniettemin dat gliosis ‘voordelig zou kunnen zijn voor de cordiale functie ondanks de negatieve connotatie van de term ‘gliosis’ door de lang gevestigde associatie met neurondegeneratieve processen’!
(pp.51-53)
Er is al eerder een stuk vertaald uit dit boek. Dat deel kun je vinden in het artikel ‘Je Medicijnen kunnen je probleem zijn: beslis zelf‘. Het boek heeft een volledig herziene druk gehad in 2007 en is bestelbaar bij de betere boekhandel (of gewoon op internet).

Hieronder de sites.

stichting antidepressiva vrij Nederland is opgeheven, oprichter zie deze website https://hetvierdepad.nl/

https://www.positievenood.nl/2014/03/home-pagina/ Ook ervaringsdeskundigen!

http://www.justbehomes.org/ Haven. Meer aan als het moet. Vertrek als het kan. Gooi je anker uit en wacht tot de storm gaat liggen. En gebruik de tijd om je schip weer op te knappen.Zodat je straks weer met alle vertrouwen elke golf en elke stevige wind moeiteloos doorstaat.

http://www.facebook.com/Ik-vaar-mijn-eigen-koers-743408945680624/ Ervaringsdeskundige Cora Prast

http://www.doravermanen.eu/ Therapie, coaching, emdr, neuro- en bio feedback

http://www.ncrm.nl/

http://www.adhdfraude.net/blog/ van apotheker Fernand Haesbrouck

https://psychoseanders.wordpress.com/

https://www.wanttoknow.nl/?s=anti-depressiva

http://www.cchr.nl/videos.html

Met de video’s over de psychiatrie : (Nederlands ondertiteld)

De Dodelijkste Zwendel Van De Psychiatrie :

http://www.cchr.nl/videos/diagnostic-statistical-manual.html

Het Marketen van Psychische Stoornissen –
Zijn we dan allemáál Krankzinnig? :

https://www.cchr.nl/videos/marketing-of-madness.html

Over lijken gaan:

http://www.cchr.nl/videos/making-a-killing.html

Industrie des doods:

http://www.cchr.nl/videos/psychiatry-an-industry-of-death-1.html

Psychiatrie´s Geweld op Recept:

http://www.cchr.nl/videos/psychiatrys-prescription-for-violence.html