E-zine Pak je geluk, Ed Monsma Nr. 101

19 maart 2016

Vandaag reageer ik op de actualiteit, omdat het een kern raakt. Een kern van ons menszijn, namelijk ons gezonde verstand, ons bewustzijn.

De dokter van de toekomst zal geen medicijnen geven, maar zijn patiënten interesseren voor de oorzaken van preventie van ziekte.
– Thomas Edison –

Roken: je kunt er niets aan doen (?)
Ik ben de laatste weken veel aan het schrijven geweest. Vooral mijn blogs en het bijwerken van de website. Daardoor zijn er veel onderwerpen langs gekomen, aangezien ik de blogs in onderwerpen heb verdeeld. Dat krijg je als je niet meer werkt, dan heb je daar tijd voor. Bovendien heb ik een E-book gemaakt waar ik eigenlijk al direct na de huisartsenpraktijk mee ben begonnen, en wat ik altijd heb laten liggen om wellicht ooit echt uit te geven. Een boek vol met anekdotes en verhalen uit de praktijk. Een dezer dagen zal het op de site staan.

Zijn er dus veel onderwerpen om over te schrijven, een mededeling in de krant gisteren, of eigenlijk meen ik op Nu.nl, maakte me volledig wakker en alert. En een beetje boos, boos op mijn beroepsgroep. Ik heb het nog steeds over ‘wij artsen’, omdat ik nu eenmaal nog steeds tot die groep behoor, ook al ben ik het met veel niet eens, en werk ik niet meer als arts.

Er werd gemeld dat de KNMG (‘de artsen’) vond dat sigaretten niet langer in de supermarkt en de tankstations verkocht zouden mogen worden. Tot hier kan ik nog een beetje meegaan, hoewel ik me afvraag hoe het dan met al die andere dingen moet, zoals bijvoorbeeld snoep, vettigheid, alcohol? Waar ik begon te stuiteren was het argument: roken is geen vrijwillige keuze.

Nu moet ik zeggen dat ik me de afgelopen jaren heb bedacht dat het niet terecht is alle rokers te laten opdraaien voor hun extra medische kosten, omdat niet elke roker in staat is te stoppen. En daarachter zitten vaak diep verankerde emoties of oude problemen die nooit verwerkt zijn. Neemt niet weg dat dat keurig te behandelen is als iemand dat wil. Maar, sommige mensen hebben weinig bewustzijn van hun eigen situatie en mogelijkheden en het zou m.i. niet eerlijk zijn hen te straffen.
Het veel en veel duurder maken van sigaretten – en op die manier de extra kosten verhalen – zou iets reëler zijn, omdat geld soms wel een drijfveer kan zijn om te minderen en misschien t.z.t. te stoppen. Maar zelfs dat is voor de genoemde groepen misschien wel dubieus oneerlijk?

Tijd en gezondheid zijn twee kostbare bezittingen die we niet erkennen en waarderen tot ze verdwenen zijn
– Denis Waitley –

Maar de onzin dat roken geen vrijwillige keus zou zijn, en dat rokers dus slachtoffer zijn van een of andere hogere macht, en dat wij artsen daarom vinden dat rookwaren niet meer in de supermarkt en tankstations verkocht mogen worden. Wat een rare arrogantie.

De roker is een slachtoffer, en wij redden hem/haar wel!

Het is gezondheid wat echte weelde is
– Mahatma Gandhi –

Het is weer een verkeerd signaal. Al bijna sinds mijn studie geneeskunde ben ik verbaasd over de geringe aandacht die er in de opleiding is – en ook later trouwens – voor het sterker maken, het gezonder maken van de persoon. Voor het positief beïnvloeden van het zelfherstellende vermogen, voor het activeren van het zelfhelend vermogen. Noppes. Terwijl vrijwel elke alternatieve geneeswijze zich bezig houdt met het versterken van de persoon, met het versterken van de eigen genezende krachten van de persoon, doet de reguliere geneeskunde daar niets aan.

Het past in het verhaal rond het roken. Wij artsen maken de cliënten niet sterker door hun zelfgenezing te versterken of hun bewustzijn te vergroten, maar maken ze slachtoffer. Van ons afhankelijk. En soms maken we ze zelfs bang voor hun eigen verdedigingswapens.

Neem koorts. Ouders met kinderen krijgen als hun kind koorts heeft paracetamolzetpillen (of soms nog erger) voorgeschreven, in plaats van dat de dokter uitlegt dat koorts ons belangrijkste wapen is bij ziekte. De uitleg duurt langer dan het voorschrijven van het recept. Bovendien vraag ik me af of elke dokter nog wel weet hoe een belangrijk natuurlijk wapen koorts is. Waar het om gaat, is dat we worden opgevoed met de verkeerde gedachte dat koorts bestreden moet worden (ons eigen belangrijkste wapen tegen alle vormen van ziekte), en we zelfs bang worden gemaakt voor koorts. Voor ons eigen beschermende wapen dus. Het is zelfs zo dat koortsonderdrukking de ziekte langer laat duren en de kans op complicaties vergroot. Rare benadering dan toch?

Leven is niet wachten tot de storm voorbij is, het is leren dansen in de regen
– Viviane Green –

Met het roken gebeurt nu net zoiets. Bij koorts negeren we de eigen kracht en het eigen wapen en onderdrukken dat zelfs, bij roken maken we nu ook de roker tot weerloos slachtoffer en negeren de mogelijkheid het bewust ZIJN te vergroten. Niet de eigen krachten aanspreken, maar die juist bagatelliseren en vervolgens met andere ‘oplossingen’ aankomen. ‘Wij artsen’ kunnen het oplossen.

Wat ik met name zo raar vind, zo verkeerd, is dat de eigen redzaamheid wordt ondermijnd. Zoals dat natuurlijk ook met veel ziekten gebeurt. Terwijl er alternatief veel te verbeteren is aan allerlei chronische aandoeningen, waardoor mensen zelfs mogelijk zonder medicatie gezond blijven, wordt dat door bijna alle artsen ontraden. Nee, ga maar door met eeuwig slikken, dat is beter (?).Een maagzweer is tegenwoordig een levenslange aandoening waar je je leven lang maagzuurremmers voor slikt. Vroeger kreeg je 6 weken rust, en daarna had je én bedacht waarom je die maagzweer had én wat je dus moest veranderen. En ik kan zo nog wel even doorgaan. Veel ziekten zijn chronisch gemaakt.

Als je iets tegenkomt wat je ziel voedt en plezier brengt, geeft dan genoeg om jezelf om er ruimte voor te maken in je leven
– Jean Shiroda Bolen –

Punt is, dat we in de geneeskunde hebben geleerd de patiënt steeds meer slachtoffer te maken in plaats van dat we er energie in stoppen de patiënt bewust te maken. Bewust van de eigen mogelijkheden, bewust van de eigen krachten, bewust van de eigen verantwoordelijkheid. Bewust van het eigen zelfhelend vermogen ook.

We zijn tot veel meer in staat dan we zelf denken, maar we worden (onbewust?) dom gehouden. En een betere gezondheid heeft dat echt niet opgeleverd…..

Het geeft de dokter meer macht, het geeft de industrie meer macht, en het is een stuk gemakkelijker dan al dat uitleggen en motiveren. En het enge is dat het niet bewust gebeurt, want ook de dokter is te weinig bewust en zit een beetje in de slachtofferrol. Het is de opleiding en de macht van de industrie, dat zijn de leiders. De artsen zijn volgers (een ‘slachtofferrol’, niet leidend), ook al zien ze dat zelf vaak anders.

Maar de slachtofferrol – ik had het er al vaker over – maakt dat we de schuld buiten onszelf kunnen leggen (zelfs de dokters dus), dat we met de vinger kunnen wijzen (‘het is de schuld van de ander’), dat wij onschuldig zijn, dat we mogen verwijten. Het maakt aan de andere kant dat we ons oncontroleerbaar gaan gedragen (roken, drugs, alcohol, snoepen), en zelfs anderen zich schuldig laten voelen over hoe wij ons voelen.

De beste dingen in het leven zijn niet te zien, daarom sluiten we onze ogen als we kussen, huilen en dromen
– Helen Keller –

Gek genoeg zou dat moeten maken dat we ons beter voelen, als het allemaal de schuld van de ander is en we elke verantwoording kunnen afschuiven. Maar dat is niet zo, want we voelen ons toch ook gemangeld, besodemieterd, ‘mishandeld’ (door de ander), ‘gevangen’, onjuist bejegend, etc.

Wij artsen zouden mensen moeten leren hun gezonde verstand meer te gebruiken, hun bewust ZIJN te ontwikkelen, de eigen verantwoordelijkheid te beseffen, de kracht van het eigen lichaam te begrijpen en grijpen, die mogelijkheden te pakken die ons gezond(er) maken ongeacht de naam van de therapie.

Ik hoop dat Thomas Edison ooit gelijk krijgt…………

En ik hoop dat de lente straks begint met heerlijk zonnig weer waar we BEWUST van kunnen genieten.

Shakti Gawain: Als ik van mezelf leer te houden, ontvang ik automatisch de liefde en waardering die ik verlang van anderen. Als ik toegewijd ben aan mezelf en mijn waarheid naleef, zal ik anderen aantrekken met gelijke toewijding. Mijn bereidheid intiem te zijn met mijn diepere gevoelens creëert de ruimte voor intimiteit met anderen.

De intentie van deze E-zine is enerzijds het bewustzijn te versterken t.a.v. wat we zelf kunnen doen om ons leven aangenamer te maken; en anderzijds het leven een stukje positiever te benaderen, het gevoel van geluk een beetje dichterbij te brengen. Te knipogen naar ons leven. Spreekt dat je aan, attendeer dan anderen s.v.p. op deze E-zine, zodat de E-zine steeds meer mensen kan bereiken. De intentie is eens per 2-4 weken.

Aanmelden kan via aanmeldenEzine@praktijkmonsma.nl
Op dit moment neemt het aantal lezers langzaam toe.

Dank je wel dat ik dit mag doen!

Over “praktijk”: ik geef Chi Neng® Qigong les en schrijf af en toe wat (5 boeken op de website, veel PakjeGeluk-“hulpmiddelen”, en blogs over Homeopathie, Qigong, Numerologie, PakjeGeluk, Integrale geneeskunde en Praktijkervaringen). Hanneke geeft eveneens Chi Neng® Qigong les en is daarnaast actief als NEI-therapeute. Als je geïnteresseerd bent, lees op de site www.praktijkmonsma.nl.

Wil je de E-zine niet meer ontvangen: afmeldenEzine@praktijkmonsma.nl

www.praktijkmonsma.nl           www.chinengheemskerk.nl         www.pakjegeluk.nl      www.edmonsma.nl

STA60069_edited